Osteopatía
Osteopatia, ikuspegi holistikotik funtzionatzen duen diziplina terapeutikoa da. Helburu nagusiena gorputzaren desorekak lantzea da (batez ere hipomobilitatea, disfuntzio-eremua), gure gorputzeko atal desberdinak erlazionatuak daudela kontuan hartuta.
Giza gorputzaren anatomia eta fisiologiaren ezagutza zehatzean oinarritutako zientzia terapeutiko fisikoa da, gorputzaren funtzionamendu egokia oztopatzen duten desorekak egokitu edo zuzentzera zuzenduta. Osteopatiak, gorputza ikertu, ebaluatu, entzun eta ulertzea esan nahi du.
Osteopatia hitza greziatik dator “Osteon” = hezur eta “Patho” = gertaerak barrutik esan nahi dute. Beraz, esan genezake osteoapatia ez dela artikulazioetako arazoak bakarrik tratatzen duen terapia, baizik eta eremu ezberdinen artean erlazioen funtzionamendua hobetzen duena, nahiz eta hauek lesioarengandik gertu ez egon.
Andrew Taylor Still-en arabera, Osteopatia modernoaren sortzaileetako bat, gure gorputzak sendatzeko beharrezkoak diren ahalmen guztiak ditu, baina horretarako galdutako gorputzaren oreka berreskuratu eta blokeatutako egiturak askatu behar dira.
Osteopatak manipulazio teknika ezberdinak aplikatzen ditu, egitura muskuloeskeletikoetan, garezurretan eta bizkarretan eragina izan dezaketenak.
Osteopatak pazientearen egoera klinikoa sakonki ebaluatu behar du jatorria kokatzeko intentzioz eta gero praktikan, eskuak tresna gisa erabiliz, disfuntzio horren funtzioa hobetzeko. Horretarako, teknika desberdinak erabiltzen dira, hala nola:
ABIADURA HANDIKO ETA BAXUKO TEKNIKAK, THRUST IZENEZ EZAGUTUAK
Teknika ezagunenak dira, artikulazioa bere mugara hurbiltzen dute eta mugimendu sotila inprimatuz, kabitazio fenomenoa ahalbidetzen dute (cracking-a). Horrek, pazienteari askapen sentsazioa sortzen dio, ehunari mugatzen dion gehiegizko tonu hori gutxitzeaz gain.
TEKNIKA FUNTZIONALAK
Goian deskribatutako modalitateek mugimenduaren mugen aurkako sistemarekin egiten dute lan. Badira artikulazio bat puntu neutroan jarriz eta posizio hori mantenduz, denboraren ondoren, inguruko gihar tonuak gutxitzeko joera dutela erakusten duten azterketa zientifikoak.
TEKNIKA KRANEOSAKRALA
Kasu honetan, osteopatak hautematen dituen mikro-mugimendu horiek berrezartzea da helburua. garezurezurren arteko artikulazioetan. Beraz, mugikortasuna zuzentzen eta, batez ere, inerbazio autonomoarekin lotutako arrazoiak direla eta, funtzioaren normalizazioa eta sintomak murriztea lortzen da
GILTZADURA ETA EHUN BIGUNEN TEKNIKA
Ehun bigunak manipulatzen dira tonua murrizteko eta artikulazioak mugiarazteko, mugimendu-parametroak sartzeko.
MUSKULU ENERGIA TEKNIKA
Pazientearen funtzio neurologikoa eta indarra estutzen dituen modalitatea. Artikulazioaren mugimenduaren simetria berreskuratzeko aukera ematen du. Laburbilduz, tratatu beharreko artikulazioaren posizionamendu egokia erabiliz eta pazienteari muskulu uzkurdura jakin bat eskatzen, osteopatak juntadura puntu neutroa zuzentzea bilatzen du.
ERRAIEN TENIKAK
Ezinbestekoa da erraien “disfuntzio” eta egitura ezberdinen arteko portaeraren erlazioak erlazionatzea. Arrazoiak batez ere oinarri neurobegetatiboak dira, mekanikaz gain.
Erraiei eragiten dien inerbazio autonomo konplexuak, bizkarrezurraren atal batzuek eta erraiek, ligamentuen bidezko erlazio garrantzitsuak dituzte, batez ere sabelaren atzeko hormarekin eta diafragmarekin.
Eta ez dugu ahaztu behar, metabolismoaren sistemak bi egitura bisceral horien birsorkuntzan duen garrantzia, gorputzean dauden gainerako ehunak bezala.
Bañeru Kalea 1
20800 Zarautz
Gipuzkoa
943 53 20 12
688 75 94 98
info@ekimenzentroa.com